Hola chicas en chicos!

Aquí todo muy bien want de blog die ik nu schrijf gaat over misschien wel de meest zalige week hier! (Kan natuurlijk nog altijd veranderen, er staan nog een paar leuke dingen gepland later!)

Ondertussen zijn mijn zusjes hier veilig en wel (en ondertussen ook al gewend aan de zon en rood/bruin gebrand) toegekomen met hun novios. Ik wist niet dat wachten op een luchthaven op iemand die je kent zo leuk en spannend was. (Als je die sensatie ook eens wil voelen moet je mij maar komen opwachten in Zaventem als ik terug ben. ;) ) Bij het weerzien met Mieke vloeiden er zelfs enkele traantjes. Soms besef je hier echt niet hoe hard je de mensen thuis hier mist en dan zie je ze terug en dan valt het eventjes helemaal over je. Ben wel blij dat ze hier niet alleen zijn want aangezien ik hier wel wat uurtjes stage moet kloppen kan ik er dus niet altijd bij zijn. Jammer, maar het hoort er ook bij natuurlijk.

Aankomst van de zusjes betekende ook: cadeautjes! Juiiiiiij! Flair, leuke kleren, chocolade, crac a nutjes, kindersurpriseeieren, muizen, chips, kaartjes,… Dank je wel mama, papa en iedereen die iets had meegegeven! Het verrassingsuutje bleef maar duren. Het enige wat echt nog ontbreekt is mijn portie Ice Tea. Katrien blijft beweren dat ze het niet bijheeft, maar ik twijfel er toch sterk aan (of nee: ik wil er gewoon in blijven geloven. Ik mis mijn Ice Tea! L )

Vorige week was mijn stageavontuur niet echt spectaculair. Slechts 3 bevallingen gedaan op een hele week tijd, jammer! Maar me wel goed geamuseerd weer met Caroline. De eerste nacht had ik de Flair meegenomen die Katrien voor me mee had als verrassing. Het was de Valentijnsflair dus een overvloed aan seksspeeltjes en blote mannen. Je had de hoofden van de vroedvrouwen moeten zien! Echt hilarisch! Ik was mijn Flair dan ook voor een paar uurtjes kwijt die nacht… De nacht daarop leerden we weer wat nieuwe residenten beter kennen en ging het een hele avond over machisto’s en mandarinas (= een man die onder de sloef ligt.) Ofte als afkorting: machomandarijnen. J Weer wat vrienden erbij… De laatste nacht komt de grootste verrassing van heel de week: ik mag hechten bij een vroedvrouw waar we anders nooit iets bij mogen doen! Waw! Moeten we toch iets goeds gedaan hebben. Haha. We eindigen de nacht nog met een grappige vertoning van Piet Piraat met de hoorn van Pinard en dan zit het er weeral op voor deze week. Eerst nog een batido van aardbei drinken een tostada en hup naar de casita om wat bij te slapen van deze week.

Die middag maak ik ook nog een héérlijke chocoladetaart met een recept uit de Flair. Ze is een beetje verbrand (Je kan de oven hier niet instellen op graden, grr.) maar ze smaakt er zeker niet minder lekker door! ’s Avonds nog naar de cinema met Katrien en Timothy en dan zit het dagje er weeral op. Het gaat hier weer veel te snel…

De volgende dag haal ik eerst Mieke en Gunther van de luchthaven en dan is het weeral tijd om in te pakken. We vertrekken (eindelijk) voor een weekendje naar Montañita. Je bent niet in Ecuador geweest als je niet naar Montañita bent geweest. Iedereen zaagt ons al 2 maand de oren van ons hoofd of we nu nog altijd niet naar daar zijn geweest. En vanaf nu kunnen we dus eindelijk met een luide JA antwoorden! Wat is er zo speciaal aan die plaats? We hebben het ontdekt en we krijgen er nu niet genoeg van…

Dus inpakken en wegwezen! Met 8 man in de laadbak en 4 man in de auto zelf: bakske goed vol dus! Het werd echt een rit naar de zon. In Guayaquil was het bij vertrek nog bewolkt en het werd steeds lichter en lichter en dan brak de zon er door. MMMMM! Eerst nog een tussenstopje bij de warmwaterthermen van San Vicente. Het is een plaats waar je in natuurlijk warm vulkanisch water kan zitten in een bubbelbad, zwembad, modderbad én een heerlijke massage met een volle emmer echte Aloë Vera kan krijgen. (maar 4 dollar: zalig toch?) Tot in mijn haar! Lekker plakboeltje werd dat. Ik glibberde bijna van de massagetafel, woeps! Echt een leuk tussenstopje om heerlijk relaxed ons weekend te beginnen!

Daarna terug de laadbak in met een zak chips in de hand en rijden richting zon, zee, strand en muchas fiestas! Eerste indruk van Montañita: zot! Overal muziek, toffe sfeer, knappe kerels met afgetrainde borstkassen,… Jip, wij gaan ons amuseren dit weekend. ;)

Na ons in ons hotel geïnstalleerd te hebben aperitieven we met zalig lekkere mojito’s (ook zo goedkoop weer allemaal…) Daarna pasta eten om een laagje te leggen voor al de alcohol die die avond nog zal vloeien…

Hop naar de fiestas! Ondertussen waren er 3 kerels aangekomen die we kenden van het afscheidsfeestje van Jolein en zij hebben ons heel de avond/weekend vergezeld. Feestjes staan hier bekend om echte man-plakt-aan-vrouw-feestjes te zijn en dat is hier natuurlijk niet anders. Zweten dat je hier doet, ook echt abnormaal! Het wordt een heel erg leuke avond met reggaeton, salsa en merengue én veel (gratis getrakteerd) bier. Meisje zijn is hier echt een voordeel. ;) Om 6 uur doken we ons bed in om als een blok in slaap te vallen.

Om 12 uur terug wakker, douchen, batido als ontbijt en hop naar het strand. De zon brandde echt al superhard en de zusjes die al een tijdje langer op het strand lagen hadden strandstoelen met een parasol gehuurd. Een beetje schaduw kan nooit kwaad.

Montañita staat bekend als een goede surfplaats dus de golven waren hier echt zot om te zien soms! Caroline en Heline hadden zwembanden gekocht en daarmee op de golven gaan liggen is echt zalig. Ik raakte mijn zonnebril kwijt door meegesleurd te worden onder een golf en eventjes het noorden kwijt te zijn, maar alles OK. Zonnebril kost hier toch niks. J De anderen beslisten om te gaan surfen en dan ben ik even naar daar gegaan om te gaan kijken. We kwamen de 3 kerels weer tegen en we mochten eventjes op hun spullen letten. Kwam er 5 minuten later een erg grote golf aan die heel wat verder aanspoelde als de rest. Gevolg: spullen nat. Supergrappig om te zien hoe snel die jongens uit het water liepen! Echte ijdeltuiten hier die kerels. Of hoe moet je het anders noemen als ze express voor je neus wat rondjes aan het lopen zijn allemaal?

Daarna nog naar een zalig mooie zonsondergang gekeken en dan weer klaarmaken voor een avondje party. Eerst nog een superlekkere hamburger met frietjes gegeten om er weer voor een hele avond heupdraaien tegenaan te gaan. Het werd weer een heel gezellig, toffe, supervette, zalige avond die nog eindigde op het strand om half 8 ’s morgens met één of ander stom danspasje waarbij ik mijn lach echt niet kon inhouden. Ik toon het wel eens als ik terug in België ben. J Daarna terug in bed gekropen en opnieuw als een blok in slaap gevallen.

De volgende dag ’s middags naar huis vertrokken, maar niet zonder nog een batido en tostada te eten. Ons favoriete Ecuadoriaanse ontbijt/tussendoortje hier!

Terug met zijn allen de laadbak in met maar 1 gedachte: hier komen we zeker nog naar terug!

Ik kan het aantal keer dat ik ‘super’ en ‘zalig’ in dit verhaal gebruikt heb niet meer tellen. Maar nog één extra keertje kan het er nog bij: dit weekend was superzalig en doet ons alleen maar verlangen naar meer, véél meer!

Superzalige groetjes,

Martina (mét heupen die pijn doen van de overuren dit weekend. J )