Op algemeen verzoek: de volgende update!

Ik ben gestopt bij de Cabalgata en daar gaan we dan nu maar verder.

De volgende dagen stonden vooral in het teken van werken voor school. Dat moet ook hier gebeuren. En dat is best moeilijk bij temperaturen van om en bij de 35 graden. Veel vooruitgang boekte ik dan ook niet die eerste dagen, volgende week dan maar een nieuwe poging wagen zeker?

Soit, daarna 3 nachtjes met Anneleen! Die week gebeurt er echter qua productiviteit niet zo heel veel op stage, qua ambiance dan weer wel! De familie Backeljau kennen ze hier ondertussen na gekweel van mij, Anneleen en Martine. En om ons dan toch maar wakker te houden spelen we adrenalinespelletjes, daar word je nu eens écht wakker van si! Die Ecuadorianen vinden het ook wel grappig en willen meespelen. (Echte valsspelers zijn het, tss!) Anneleen wordt verder nog gestalkt door een resident die haar volledig ziet zitten, inclusief fotoshoot en emails.

We zijn die week op dinsdag ook pizza gaan eten (of pikza, zoals ze het hier uitspreken.) Elke dinsdag is het hier bij alle pizzeria’s Loco Martes ofte: 2 pizza’s kopen, één gratis. Wat een festijn! Zeker voor herhaling vatbaar. Maar ik waan me vooral in het paradijs door het dessertje dat achter de pizza volgt: een McFlurry met Oreo koekjes. MMMMM, echt een beetje paradijs in mijn mond!

Op donderdag krijgen we slecht nieuws van het thuisfront bij Heline waardoor we onze weekendplannen helemaal omslagen. We blijven thuis in plaats van een weekendje naar Montañita te gaan, maar we krijgen er wel dolfijnen op zondag voor in de plaats. Maar eerst nog zaterdag doorgeraken: me deze keer eens écht aan het schoolwerk zetten. Deze keer wordt de moeite wel beloond en kan ik achteraf een duik in het verfrissende water van het zwembad nemen, zalig! Ook gaan ik en Anneleen op zaterdagmiddag nog naar de Mercado Artisanal waar we ons helemaal tegoed doen aan dingetjes die je kan kopen uit de Ecuadoriaanse cultuur. (Cadeautjes voor de vriendjes en vriendinnetjes zullen vooral van dit marktje komen, bereid jullie maar al voor op 100% coolheid.) We zien op de Malecón ook nog wat Ecuadoriaans kinderstraattheater: grappig! Daarna terug de bus op voor een lekkere maaltijd in de casita en cadeautjes krijgen van de bomma’s die bijna naar huis gaan. Wat een schatjes toch!

Op zondag maken we nog een laatste uitstapje met Guy en de bomma’s: DOLFIJNEN! Dat klinkt niet alleen cool, ik kom er die middag achter dat die dolfijnen ook gewoon heel erg cool zijn! Het is echt spannend om te zien wanneer en waar ze nu juist naar boven zullen komen. Nog nooit zo’n adrenaline door m’n lichaam gevoeld eigenlijk! Ze zwemmen soms zelfs onder de boot door! En soms met drie of vier naast elkaar! Na een uur dolfijnen gezocht te hebben meren we aan op een eiland vol fragatvogels. En vol betekent hier echt VOL! Het zijn er echt duizenden. Het eiland ruikt naar uitwerpselen van die vogels, maar het is wel leuk om er rond te mogen lopen! We zien ook nog scampikwekerijen en een scampi die zo mini is dat je niet kan geloven dat daar zo’n lekker visje uit kan komen. Verder ook nog een zielig fragatvogeltje dat uit zijn nestje is gevallen, gedoemd om te sterven eigenlijk. De natuur kan soms echt hard zijn, niet alleen in de maternidad. Daarna terug de boot in met onze supermooie flashyoranje vestjes. We zingen nog wat liedjes (filmpje te vinden bij video’s!), zoeken nog naar dolfijnen en daarna terug aanmeren. Achteraf kan ik maar één ding denken: ik wil dit nog eens doen!

Daarna terug werkendag: 3 dagjes met Anneleen. Het wordt een heel productieve week blijkt achteraf. Ons bevallingsaantal stijgt hier serieus! Veel gelachen ook met de dokters deze dagen. (Ze pesten mij met Oreo-koekjes waarvan ik er geen krijg, slecht!) Ik krijg die week ook superfijne commentaar van onze stagebegeleidsters hier!

Het is echt waar: ik ben naar de andere kant van de wereld verhuisd om te beseffen dat dit is wat ik écht wil doen. Iets betekenen voor de mensen, al is het maar voor heel even. Hen een mooi moment bezorgen en er zelf ongelooflijk veel voldoening uit halen ook nog. Leuk toch?

De tijd vliegt hier ook gewoon, we hebben al 4 weken stage achter de rug! Help, help!

Na 3 dagen hard gewerkt te hebben volgt dan weer 4 dagen complete ontspanning. Dit weekend staat er een feestjesweekend op het programma! Woehoew! Op donderdagavond eten we gestampte patatten met worteltjes, mmmmm! De bijhorende vis smaakt ons op dat moment heel erg, maar krijgt nadien een wrange nasmaak. Bleek dat hij niet op ijs had gelegen en ons dus een voedselvergifting bezorgt. Anneleen en Heline zien eruit zoals een overrijpe tomaat met vlekken, hebben hartkloppingen tot en met, diarree en barstende hoofdpijn. Ik blijf gelukkig gespaard en heb alleen last van warmte, hoofdpijn en uitvoerige bezoekjes aan mijn toilet.

De dag daarop begint ons feestjesweekend! Eerst shawarma (néé, geen shoarma!) bij de Libanees gaan eten en dan de dansvloer op bij Jolein thuis. K3 heeft voor ons geen geheime danspasjes meer vanaf nu! En ook de Marie-Louise wordt geïntroduceerd bij de Ecuadorianen. Om 4 uur kruip ik met een goed gevoel mijn bedje in, klaar om er morgen opnieuw tegenaan te gaan!

Na wat uurtjes slaap heb ik echter het gevoel dat ik die avond misschien toch niet zal overleven. Maar het is vandaag blijkbaar het naamfeest van Saint Martina en dat geeft een boost om er toch weer tegenaan te gaan. Dat feestje moet gevierd worden. We komen die avond als eerste aan (Een uur te laat aankomen en nog als eerste aankomen: het kan hier allemaal!) Soit, het feestje hier komt niet echt op gang en de Belgische meisjes lijken soms wel de enigen die dansen. Om half 4 bellen we de taxi om naar huis te gaan, maar één van de residenten wil ons toch nog meenemen naar het centrum van Guayaquil om daar nog weg te gaan. En hupla, daar wordt het wel een feestje! Mijn eerste salsa moves worden gezet, we leren weer wat nieuwe mensen kennen, we drinken agua de cerveza (meer water dan bier, maar soit.),… Goed dat we nog zijn meegegaan! Om half 7 kruip ik moe, maar blij mijn bedje terug in.

Zondag wordt dan ook een heel erg tam dagje aan het zwembad en in de jacuzzi. We maken kennis met Joeri. Een andere student die hier voor 4 maand stage komt lopen. En we eten ’s avonds mijn favoriete kot-eten: scampi’s. Ik voel me echt een beetje terug op kot als ik samen met Heline aan het gasvuur sta.

Maar hoewel ik België en alles en iedereen die daarbij horen mis, kan ik toch de gedachte niet weerhouden dat ik nu al weet dat ik hier niet zal willen vertrekken binnen 2 maand. Doen we er nog een maandje bij? Het Ecuador-beestje is langzaam in mijn lijf geslopen en is blijkbaar niet van plan om vanaf nu nog los te laten…

Saludo,

Latina Martina

Ohja: Voor de geïnteresseerden onder jullie die wel eens wat Spaanse muziek willen leren kennen:

Fanny Lu - Tu no eres para mi: http://www.youtube.com/watch?v=d_kjdCYC_o0

Fanny Lu - Celos:http://www.youtube.com/watch?v=wBXx1pPXjds&feature=fvst

Daddy Yankee - Gasolina:http://www.youtube.com/watch?v=7J1HCfmRmKk

Juanes - A dios le pido: http://www.youtube.com/watch?v=kMIaYXxLnUA&feature=fvst