Back to earth...

Even een kort verslag om jullie op de hoogte te houden. Meer info volgt nog.

Als we ons al in het paradijs waanden in de Casita, dan wanen we ons nu in een soort van helletje in het ziekenhuis...

Wat is het wennen na ons vakantieweekje hier in Guayaquil om twaalf uur aan één stuk door te werken en recht te staan. Ik sta terug met mijn beide voeten op deze warme aardbol. Gelukkig is er airconditioning in het ziekenhuis!

In het ziekenhuis is het superdruk en bizar. Een tiental vrouwen liggen in één grote zaal te wachten op hun bed tot iemand voor hun aan de eindbel trekt en 'Parto!' roept. Dan schiet iedereen in gang. De gele mannetjes die de vrouw naar de partozaal vervoeren, de obstetrice die de bevalling doet, de studenten die om ter snelst hun handschoenen proberen aandoen en mee de bevalling mogen doen, de enfermeria die alles klaarzet,... en wordt er (meestal) een goed kind geboren. Al kan je je niet voorstellen wat je hier van complicaties ziet op drie dagen tijd! Nog nooit heb ik zoveel achterblijvende placentaresten en cervixen met een kocher op gezien!

Al blijft het eindresultaat niet uit: op drie dagen tijd 5 bevallingen zelfstandig gedaan, 1 keer mogen hechten, geassisteerd tijdens een curettage,... Al doende leert men!

Het is hard en confronterend. Het is vermoeiend en zelfs een beetje doodgaan. Het is koud vanbinnen en warm vanbuiten. Het is veel Spaans en je wordt er horendol van. Ik denk 's avonds in mijn hoofd zelfs al in het Spaans in plaats van in het Nederlands, bizar! Je moet het eigenlijk allemaal met je eigen ogen zien en met je eigen handen en voeten meemaken om het te kunnen en willen geloven.Het verschil met België kan (in mijn ogen) niet groter zijn.

Maar we zetten door en proberen uit alles te leren, ook uit de kinderen die nutteloos dood geboren worden, ook uit alle abortussen die hier gebeuren (en dat zijn er veel, heel veel.), ook uit alle mensen die ons wat uitlachen omdat we blank zijn (we lachen er gewoon ook zelf mee!), ...

Nu drie dagen rust en opnieuw genieten van ons paradijsje hier. Zaterdag zitten we met z'n allen heel de dag op de boot naarPunta Isla. Ik ben eens benieuwd!

Saludo,

Martien

Reacties

Reacties

Dorien

fijnfijn 12 uur per dag... Ma da wilt dan natuurlijk wel zeggen da ge wa meer vrije dagen hebt dan wij hier, ni? En ik zou zegge :p slaat int ziekenhuis e potteke flamazine achterover vo heline :p

Estefania

Verschrikkelijk hé, het verschil!!! En... trekt u van de uitlachen niks aan hé, ik spreek vloeiend spaans en mijn vader is chileen en ik werd nog uitgelachen omdat ik belg was dus... :-P, tis een zwaar kruis om te dragen :-D. Da komt er van als ge naar een Zuid-Amerikaans land gaat waar de first lady van bij ons komt he :-S. Hebben jullie al met Maria Bohorques of Cecilia gewerkt? Da zijn fantastische vrouwen, met ongelofelijk veel kennis!!! Geniet er van, de tijd vliegt al ge daar zijt, denkt daar aan!!! :-D

P.S. hebt ge al les gehad van Dr. Daher?

Disfruta de si tiempo, porfavor tengan cuidado hé.

Chao

Margo

Heeeeej ecuador chicks!
leuk om jullie ziekenhuiservaringen te lezen, we vroegen het ons al af, wellicht allemaal NOG spectaculairder dan bij ons, en wij moeten al zo slikken af en toe!
Hou jullie en laat af en toe maar iets weten!

Kus Margo

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!